Stichting 911Events organiseert evenementen voor liefhebbers en bezitters van het automerk Porsche.
De Stichting is ontstaan vanuit de organisatie die in 2007 gestart is met de Porsche Friese Elfstedentocht. Met een 6 koppige organisatie van vrijwilligers is men aan dit eerste Porsche evenement begonnen en is de organisatie met alle andere activiteiten de laatste jaren enorm gegroeid.
Naast de Porsche Friese Elfstedentocht is 911Events ook andere evenementen gaan organiseren zoals de Porsche Snertrit en de Krokusrit. Daarnaast worden gedurende het jaar diverse evenementen georganiseerd of ondersteund waarbij Porsche centraal staat.
Jaarlijks wordt door Stichting 911Events ook bepaald welke goede doelen ondersteund zullen worden. Zo is er een intensieve samenwerking met het Ronald McDonald Huis Friesland waar met de steun van de deelnemers jaarlijks een prachtig bedrag aan gedoneerd kan worden.
Wij nodigen u van harte uit rond te kijken op deze site en natuurlijk bent u als deelnemer of bezoeker meer dan welkom op een van onze evenementen.
Na 15 jaar met veel plezier en energie voor u een enorme hoeveelheid evenementen te hebben mogen organiseren is 911Events toe aan een 'sabbatical' om zich te beraden op nieuwe evenementen voor de toekomst.
Wij blijven echter gewoon bereikbaar via de gebruikelijke communicatiekanalen en zullen ook met enige regelmaat onze nieuwsbrief blijven versturen.
Porsche Carrera Cup Benelux straalt op Festival of Dreams in Hockenheim
Datum: -
Aanstaand weekeinde, 10 en 11 juni, viert Porsche het 75-jarig jubileum als sportwagenfabrikant met een uniek festival op het circuit van Hockenheim. Bij vrijwel geen enkel ander merk zit de autosport zo sterk in het DNA verweven, dus ook races mogen niet op het programma ontbreken. Een van de klassen die tijdens het ‘Festival of Dreams’ in actie komen, is de Porsche Carrera Cup Benelux, die ongetwijfeld weer voor veel spektakel gaat zorgen.
Hockenheim is bekend terrein voor de Porsche Carrera Cup Benelux, want in de afgelopen jaren was het bekende circuit met zijn karakteristieke Motodrom telkens de locatie voor de seizoensfinale, waar dus de strijd om de kampioenstitels werd beslist. Zover is het nu nog lang niet, want ditmaal vormt het optreden op de Hockenheimring Baden-Württemberg, op slechts een uurtje van het hoofdkwartier van Porsche in Stuttgart, de tweede ontmoeting van het seizoen. Het wordt zonder enige twijfel wel direct een van de hoogtepunten, want er worden vele tienduizenden bezoekers verwacht om het jubileum van Porsche in stijl mee te vieren.
Na het succesvolle eerste raceweekeinde van het seizoen op het Circuit de Spa-Francorchamps in de Belgische Ardennen voert de Belg Glenn Van Parijs (August by NGT) de tussenstand van het rijderskampioenschap aan met 47 punten. Daarmee heeft hij één punt voorsprong op het jonge Nederlandse talent Robert de Haan (Richardson Racing), die tijdens de seizoensstart zeer goed voor de dag kwam. Daarachter volgen met Sam Dejonghe (RedAnt Racing, 26 punten), Flynt Schuring (Hubert Racing, 25), Benjamin Paque (August by NGT, 22), Paul Meijer (Hans Weijs Motorspor, 20), Micah Stanley (Richardson Racing, 19) en Dirk Schouten (Q1 Trackracing, 17) maar liefst zes rijders binnen tien punten van elkaar. In de Pro-Am-klasse hebben de beide Britse coureurs van Revs Motorsport, Ryan Ratcliffe (42 punten) en Aaron Mason (34) de eerste twee plaatsen in handen, maar Ratcliffe staat ex-aequo met de Nederlander Sacha Norden (Team GP Elite, 34), terwijl ook Didier Glorieux (Speedlover, 30) en Joan Vinyes (Baporo Motorsport, 29) niet ver weg zijn.
In de Am-klasse staat Ralph Poppelaars (Hans Weijs Motorsport) na twee klassezeges riant aan de leiding met 50 punten, voor Philippe Wills (RedAnt Racing, 33 punten), Luc Vanderfeesten (RedAnt Racing, 31), Cédric Chassang (Team GP Elite, 29) en Marc Wächter (DUWO Racing, 20). Robert de Haan voert met de maximaal mogelijke score van 50 punten ook het rookie-klassement aan, gevolgt door Flynt Schuring (36), Benjamin Paque (31), Dirk Schouten (29) en Horst Felix Felbermayr (24).
Robert de Haan: ‘Boven verwachting goed’
Met één overwinning en één tweede plaats op Spa-Francorchamps kende nieuwkomer Robert de Haan een meer dan uitstekende start van het seizoen. Het was een ouverture waarover hij ook zelf enigszins verbaasd was: “Natuurlijk heb ik me samen met het team goed voorbereid, de tests gingen goed en dat geeft wel vertrouwen, maar waar je echt staat ten opzichte van de concurrentie ervaar je pas tijdens de races. Dat het zo goed zou gaan had ik ook niet durven dromen, maar dat maakt het des te mooier!” De Haan, afkomstig uit het Gelderse Eerbeek, is pas 16, heeft net zijn schoolexamen achter de rug. Na mooie resultaten in de karts deed hij in 2021 eerste ervaringen op in het Britse Ginetta Junior-kampioenschap. “Daarvan kende ik ook al het team Richardson Racing, dus toen zij overwogen om de Carrera Cup te gaan doen, was dat ook voor mij een interessante optie”, vertelt hij.
In de winter won De Haan de titel in de Porsche Sprint Challenge Southern Europe, wat een goede opstap was naar het huidige seizoen. Daarin werkt hij een tweeledig programma af, bestaande uit de Porsche Carrera Cup Benelux en de Britse Porsche Carrera Cup. In beide series heeft hij inmiddels al overwinningen op zijn naam staan: in de Benelux-klasse zoals gemeld op Spa-Francorchamps, terwijl hij in de Britse serie in elk van de drie tot nu toe verreden evenementen een race won. “Veel kilometers maken is goed. Het was een enorme omschakeling van de auto’s waarin ik tot nu toe gereden heb naar de Porsche 911 in Cup-versie, maar ik heb wel het idee dat ik de auto goed onder de knie heb”, aldus De Haan. Vorig jaar proefde hij aan de formulewagens, maar nu is voor hem toch wel duidelijk dat hij in de Porsche Carrera Cup zijn plek gevonden heeft. “En van daaruit kun je verder door in de internationale autosport, Porsche biedt daarvoor een prima perspectief”, zegt Robert.
Drie dagen actie, gratis toegangskaarten voor de zondag nog beschikbaar
Het programma voor teams en rijders in de Porsche Carrera Cup Benelux op Hockenheim begint op vrijdag met twee vrije trainingen, van 9.00 tot 9.40 uur en van 12.50 tot 13.30 uur, waarna de kwalificatie van 16.30 tot 17.05 uur bepalend is voor de posities in de startopstelling. De eerste race, met een duur van 35 minuten, wordt op zaterdag van 10.10 tot 10.45 uur verreden. De tweede wedstrijd met dezelfde lengte volgt op zondag tussen 10.50 en 11.25 uur. Beide wedstrijden zijn live te volgen via het YouTube-kanaal van de Porsche Carrera Cup Benelux.
Voor wie het Porsche Festival of Dreams op de Hockenheimring Baden-Württemberg live wil beleven, zijn gratis toegangskaarten voor de zondag nog te downloaden via de website https://festival-of-dreams.reservix.de/events. Alle kaarten voor de zaterdag zijn inmiddels uitgegeven. Er is een uitgebreid programma met een expositie van nieuwe en historische Porsches, een podiumprogramma met live-acts, een speciale Kids World voor de jongere bezoekers en een live-uitzending van de 24 Uur van Le Mans. Naast de Porsche Carrera Cup Benelux komt ook de Duitse Porsche Carrera Cup met zeven Nederlandse rijders in Hockenheim aan de start.
De informatie in dit nieuwsbericht was actueel op de datum van publicatie. Wijzigingen in modellen, uitvoeringen, prijzen, technische specificaties, afbeeldingen, of andere informatie zijn te allen tijde voorbehouden. Genoemde prijzen betreffen consumentenadviesprijzen. Het staat dealers en servicepartners vrij eigen verkoopprijzen en kortingen te hanteren. Aan de inhoud van dit nieuwsbericht kunnen geen rechten worden ontleend.
Bron: Pon Porsche Newsroom
De schatbewaarder
Datum: -
"Bijna alles verbleekt bij Le Mans,” zegt Bruce Meyer meteen aan het begin. Precies 100 jaar nadat de 24 uur van Le Mans voor het eerst plaatsvond, wil de Californiër ons graag een heel bijzondere sportwagen laten zien: de overallwinnaar uit het jaar 1979. Maar eerst geeft de vastgoedbelegger, die naam heeft gemaakt in de automotivesector, een rondleiding door zijn garage. Want daar staan een paar van de beroemdste sportwagens ter wereld.
“Ik vond competities altijd al fascinerend”, zegt Meyer. “Het competitieve element aan Porsche sprak me direct enorm aan.” Na de levering van zijn eerste model, een 356, begon zijn liefdesverhaal met het merk. Sindsdien heeft de 81-jarige in meer dan zes decennia tal van Porschemodellen bezeten en gereden, bijvoorbeeld straatauto’s als de 356 A Speedster, die hij later aan Steve McQueen verkocht, een 911 Turbo (993), bouwjaar 1996, en een 911 GT3 (992) met Touring Package.
Zijn garage in Beverly Hills levert het bewijs van zijn passie voor auto’s in het algemeen en voor Le Mans in het bijzonder – inclusief een groot aantal belangrijke Porsche-sportwagens, waarvan er een paar tentoongesteld werden in het Petersen Automotive Museum, dat Meyer in 1994 mee oprichtte.
Zoals de 911 Carrera RSR 2.8 uit 1973: met deze Brumos-racewagen wonnen Peter Gregg en Hurley Haywood in hetzelfde jaar de 24 uur van Daytona en daarmee de eerste internationale langeafstandsrace voor een 911. Aan het einde van het seizoen was de algehele overwinning van zowel de Trans Am-raceserie als het IMSA GT Championship in de wacht gesleept. Maar vandaag interesseren we ons voor een andere racewagen in Meyers garage: de Kremer-Porsche 935 K3. Met Klaus Ludwig, Don Whittington en Bill Whittington achter het stuur bereikte de 935 in 1979 de eerste plaats in Le Mans – als eerste wagen met een motor achterin. Bovendien als enige racewagen die gebaseerd is op de 911.
Dankzij de extra schuine neus, de agressieve spatbordvinnen, de extra verlengde achterkant en een markante achterspoiler heeft de 935 een indrukwekkende uitstraling. “Kremer zou 100 aanpassingen hebben doorgevoerd om zelfs maar één procent voordeel te behalen”, zegt Meyer. Talloze minuscule details zorgden voor topsnelheden: van de nauw aansluitende spiegels tot het design van de regengoot.
Hoe belangrijk de details ook zijn: de ziel van deze machine is de 3,0-liter bi-turbo 6-cilinder boxermotor. De motor moest explosieve inhaalmanoeuvres mogelijk maken, urenlang topsnelheden kunnen halen en tegelijk snel kunnen reageren. “De 935 heeft circa 800 pk in huis en geen assistentiesystemen”, zegt Meyer. “Voor mij is er geen betere luchtgekoelde 911-racewagen.” Net als alle wagens in Meyers collectie moet de 935 in beweging blijven. Hij maakt dan ook zijn opwachting bij belangrijke evenementen als het Pebble Beach Concours en het Amelia Island Concours, waar hij al meerdere keren in de prijzen viel.
In zijn jonge jaren was Meyer als motorsporter zowel in de racewagen als op de motor actief. Daarom weet hij waar zijn grenzen liggen. “De 935 heeft Le Mans gewonnen, dus kan ik niets beters aan zijn historie toevoegen”, zegt hij. “Als ik erin rijd, geef ik geen plankgas, dat is een ding dat zeker is.”
Als hartstochtelijk autofan houdt Meyer er ook naast de zeldzame racewagens een Porsche-lifestyle op na. Hij, zijn vrouw Raylene, met wie hij al 53 jaar getrouwd is, en zijn drie kinderen rijden doordeweeks ook graag in nieuwere Porsche-modellen. Maar Meyer geniet het meest als hij onderweg is in een van zijn museumstukken die motorsportgeschiedenis hebben geschreven. “Ik ben met de 935 al twee keer het hele land doorgereden”, vertelt Meyer. “En in september neemt hij voor de derde keer deel aan de Porsche Rennsport Reunion.” Het event op de WeatherTech Raceway Laguna Seca in Californië is wereldwijd het grootste evenement van klassieke Porsche-racewagens. “Het is me een grote eer dat ik op deze auto mag passen”, aldus Meyer, die er een geheel eigen filosofie van verzamelen op na houdt. “Niemand neemt deze auto mee naar het hiernamaals, niets eraan is van ons. We kunnen er wel van genieten zolang we leven.”
Bron: Pon Porsche Newsroom
Ready for take-off: een vlucht door het Porsche Museum
Datum: -
VIDEO - Bekijk het Porsche Museum vanuit een compleet nieuw perspectief. Porsche heeft zijn krachten gebundeld met dronefabrikant DJI om de indrukwekkende verzameling auto’s in het museum op spectaculaire wijze in beeld te brengen. Één ding is zeker, de dronepiloot heeft skills én stalen zenuwen.
Bron: Pon Porsche Newsroom
Vijf Nederlanders in top 10 in Porsche Mobil 1 Supercup Monaco
Datum: -
Met Larry ten Voorde (Team GP Elite) als tweede, Loek Hartog (Team GP Elite) op de vierde plaats, Morris Schuring (Fach Auto Tech) als zesde, Huub van Eijndhoven (GP Elite) als zevende en beste nieuwkomer en Jaap van Lagen (Dinamic Motorsport) als tiende eindigden er maar liefst vijf Nederlanders in de top tien in de eerste race van de Porsche Mobil 1 Supercup 2023. Op het stratencircuit van Monte Carlo behaalde de Brit Harry King, vorig jaar kampioen in de Porsche Carrera Cup Benelux, zijn eerste overwinning in de prestigieuze internationale merkencup van Porsche.
Op donderdagavond kregen de coureurs tijdens de vrije training voor het eerst de gelegenheid om kennis te maken met het circuit. Dat bleek voor velen niet eenvoudig, want tot driemaal toe werd de sessie met de rode vlag onderbroken nadat coureurs van het juiste spoor waren geraakt. Uiteindelijk zette Larry ten Voorde met 1:34,316 minuten de snelste tijd neer, 0,421 seconden sneller dan zijn naaste concurrent. Ook Jaap van Lagen als vijfde en Loek Hartog als zesde eindigden in de top tien, Morris Schuring greep daar als elfde net naast. Lucas Groeneveld liet de 15e tijd noteren, terwijl Huub van Eijndhoven als 19e de op twee na snelste nieuwkomer in Monaco was. Michael Verhagen (CLRT) sloot de sessie als 24e af.
Op vrijdagavond was er de kwalificatie, waarin Larry ten Voorde gelijk bij zijn eerste poging al de snelste tijd liet noteren. Zijn tijd van 1:33,573 minuten bleek uiteindelijk ook goed voor de pole-position. Het was het derde jaar op rij waarin hij in Monaco de beste kwalificatietijd op zijn naam schreef, een record in de Porsche Mobil 1 Supercup. Eerder waren onder anderen Patrick Huisman en Jeroen Bleekemolen twee keer op rij pole-sitters op het stratencircuit. “Met de eerste set zat ik er meteen bovenop. Het was alles of niets. De pole is belangrijk hier, ik heb het gehaald”, aldus Ten Voorde.
In de kwalificatie, die in de slotfase tot tweemaal toe met de rode vlag werd onderbroken en na de laatste interruptie met nog anderhalve minuut op de klok ook niet meer werd hervat, reed Loek Hartog de vierde tijd. Morris Schuring en Huub van Eijndhoven kwalificeerden zich respectievelijk als zevende en achtste, Lucas Groeneveld volgde op de 14e plaats. Jaap van Lagen, ook een eerdere racewinnaar in Monte Carlo, kwam vanwege de onderbrekingen niet verder dan de 17e tijd en was daarmee bepaald niet tevreden. “De auto was goed genoeg voor een tijd bij de eerste drie. Door de rode vlaggen kon ik niet meer pushen, zeer teleurstellend”, zei Van Lagen. Michael Verhaegen werd als 23e geklasseerd.
Bij stralende zonneschijn werd op eerste Pinksterdag op het middaguur de eerste race van het seizoen gestart. Bij de start kwam Ten Voorde niet optimaal weg: het duurde even voor hij het aangrijppunt van de koppeling vond en van die fractie van een seconde maakte Harry King, die vanaf de tweede plaats startte, direct gebruik om de leiding te pakken. Ten Voorde sloot aan op de tweede plaats. In de openingsronde plaatste hij in de bocht bij het vroegere Loews-hotel een aanval, maar King liet zich niet van de wijs brengen en verdedigde zijn positie.
Loek Hartog behield zijn vierde plaats, terwijl Morris Schuring en Huub van Eijndhoven beiden één positie wisten te winnen. Ook Jaap van Lagen kende een sterke openingsfase: na de eerste ronde kwam hij al als twaalfde door en in de derde ronde was hij opgeklommen naar de negende plaats. Terwijl er verderop in het veld enkele deelnemers strandden, kende ook Morris Schuring even een spannend moment toen hij met de linker achterkant van zijn auto even de vangrail ter afgrenzing van de baan raakte, maar de jongste rijder in het veld kon de race zonder problemen voortzetten.
Jaap van Lagen verspeelde in de achtste ronde wat tijd bij het uitkomen van de bocht Sainte-Devote en verloor zo de negende positie aan de Australiër Harri Jones. Een ronde later was de race ten einde voor Lucas Groeneveld, toen hij bij de bocht van het Casino de controle over zijn Porsche verloor. In de 13e ronde crashte Jukka Hunkavuori op vrijwel dezelfde plek. Daarop besloot de wedstrijdleiding de safety-car de baan op te sturen. Omdat de berging van de gestrande Porsche langer duurde dan gedacht, eindigde de race na de geplande 17 ronden ook achter de safety-car. Harry King behaalde daarmee de overwinning, voor Larry ten Voorde en de Deense Porsche-juniorrijder Bastian Buus. “Jammer dat het met de overwinning niet is gelukt, maar in ieder geval goede punten om de kampioenschapsstrijd mee te beginnen”, verklaarde Ten Voorde. Loek Hartog, die de snelste raceronde op zijn naam schreef, eindigde op de vierde plaats, twee posities voor Morris Schuring en drie plaatsen voor Huub van Eijndhoven, die als zevende de best geklasseerde “rookie” was. Jaap van Lagen sloot een keurig gereden inhaalrace als tiende af, waarmee hij alleszins tevreden was. Michael Verhagen werd als 17e geklasseerd.
Na de seizoensstart in de straten van Monte Carlo volgt een pauze in het programma van de Porsche Mobil 1 Supercup, voordat de eerste van in totaal drie “double-headers”, twee races in twee opeenvolgende weekenden, van dit seizoen op het programma staat. De volgende race wordt op zondag 2 juli verreden op de Red Bull Ring in het Oostenrijkse Spielberg, een week later gevolgd door de derde race op het circuit van Silverstone in Groot-Brittannië.
De informatie in dit nieuwsbericht was actueel op de datum van publicatie. Wijzigingen in modellen, uitvoeringen, prijzen, technische specificaties, afbeeldingen, of andere informatie zijn te allen tijde voorbehouden. Genoemde prijzen betreffen consumentenadviesprijzen. Het staat dealers en servicepartners vrij eigen verkoopprijzen en kortingen te hanteren. Aan de inhoud van dit nieuwsbericht kunnen geen rechten worden ontleend.
Bron: Pon Porsche Newsroom
Roadbook: Clermont-Ferrand – Bordeaux
Datum: -
Levensader Dordogne: in het zuidwesten van Frankrijk wijst de rivier ons de weg door schilderachtige vulkaanlandschappen. Ontmoetingen met dinosauriërs, artefacten uit de steentijd en de Franse ‘l’art de la cuisine’.
Verbazing. Alleen maar ademloze verbazing. We staan in de zaal van de stieren in de grot van Lascaux en het voelt alsof we 20.000 jaar terug zijn in de tijd van de cro-magnonmensen. De grootste rotsschildering toont een ongeveer vijf meter hoge stier, tegenwoordig het symbool van de Dordogne. Daarnaast worden twee grote oerossen vergezeld door tien wilde paarden en een mysterieus dier, de zogenaamde eenhoorn. Terwijl we onder lage plafonds op ontdekkingstocht gaan, zijn er ook een beer en herten te zien.
“Voor mij is het ook nog steeds fascinerend hoe gedetailleerd en vaak zelfs driedimensionaal de kunstenaars werkten”, vertelt Gwenn Rigal. De gids en onderzoeker van de grotten neemt ons mee terug naar de laatste Europese ijstijd, toen er nog maar weinig mensen waren, maar des te meer wilde dieren. Hier in Lascaux bevinden zich zeldzame culturele overblijfselen uit die tijd. “De grot diende waarschijnlijk als een rituele plek, een soort heiligdom”, waarmee Rigal de functie van het UNESCO Werelderfgoed toelicht. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk wat de exacte functie van de grot is geweest
Lascaux wordt gezien als de ‘Sixtijnse Kapel’ onder de grotschilderingen en behoort tot de belangrijkste vindplaatsen van prehistorische kunst wereldwijd. De meer dan 2.000 tekeningen zijn vooral van dieren. Afhankelijk van de ondergrond geschilderd of gekerfd, creëren de gele, rode, bruine en zwarte tinten van deze oeroude tekeningen een geheimzinnige en unieke sfeer.
Onderzoeker Gwenn Rigal leidt ons rond door de replica van de originele Lascaux-grot. De schilderingen in de grot zijn ongeveer 20.000 jaar geleden ontstaan.
Daarbij maakt het niet uit dat we hier niet de originelen zien. De echte grot, ontdekt in 1940, werd tientallen jaren geleden gesloten voor het publiek om het onvervangbare cultureel erfgoed te beschermen tegen verval. Vanaf 1983 worden bezoekers van over de hele wereld door een reconstructie van de grot geleid, waarin alle details met geavanceerde technieken exact werden nagemaakt. Het effect is verbluffend.
Het is dag drie van onze ontdekkingsreis langs de Dordogne. Als we weer in het heden naar buiten stappen, is het duidelijk: Lascaux is absoluut het hoogtepunt van de tour. Hoewel we daarvoor al zoveel fascinerende indrukken hebben opgedaan. Vrijwel geen enkele andere regio combineert op zo’n charmante manier de Franse ‘l’art de la cuisine’ met uniek erfgoed uit de Middeleeuwen en de steentijd.
Terugblik, twee dagen eerder: het is net 7 uur geweest. De reis begint in Clermont-Ferrand aan de voet van de inactieve vulkaan Puy de Dôme. De route leidt ons naar het westen, langs het oude Circuit de Charade. Het circuit ligt in de vulkanische heuvels en geeft dankzij de bochten en grote hoogteverschillen een voorproefje van alles wat we de komende dagen mogen verwachten.
We rijden langs de Puy de Sancy. Op het hoogste punt van het Centraal Massief ontspringt de Dordogne.
Tijd voor wat muziek. De soundtrack van Top Gun: Maverick heeft ons geïnspireerd. “Time is running out, no need to take it slow”, zingt de band OneRepublic. “But I ain’t worried ’bout it”, schalt er verder uit de luidsprekers van het Burmester Sound System van onze Panamera 4S E-Hybrid. De zinnen passen goed bij de stemming op deze zonnige ochtend. We nemen de tijd om de geheimen te ontrafelen van een van de opwindendste landschappen van West-Europa. Toch rijden we niet heel langzaam, de Panamera stuurt ons over de smalle, bochtige provinciale wegen.
De veelzijdigheid van Zuidwest-Frankrijk reikt van de duizenden jaren oude wijnbouwtraditie in Bordeaux tot de tuinbouwkunst uit de 19e eeuw in Marqueyssac.
Voor ons ligt het Centraal Massief met als hoogste berg de 1.885 meter hoge Puy de Sancy. Aan de schaarse vegetatie kunnen we zien dat we in een vulkaanlandschap zijn. Geen zorgen: de Puy de Sancy is allang gedoofd, net als de dichtbijgelegen Puy de Dôme, een van de beruchtste beklimmingen van de Tour de France. In juli 2023 zal ze na 25 jaar afwezigheid weer terugkeren in het programma van de wielersportklassieker.
We passeren het dorpje Mont-Dore. De circa 40 graden Celsius hete bronnen daar werden al op waarde geschat door de Galliërs en de Romeinen. Aan het begin van de 19e eeuw maakte het kuuroord een bloeitijd door. Hiervan getuigt nog steeds het ‘Établissement Thermal’, het kurhaus.
Niet ver daarvandaan komen de beekjes Dore en Dogne bij elkaar, waarna ze vervolgens verder stromen als de Dordogne. Dat gebeurt nogal onopvallend, een brug en enkele voetsporen vormen samen een klein paadje. Op een bordje wordt vissers verzocht om de gevangen vissen weer “terug te zetten in de Dordogne”. Door kloven en over stuwdammen volgen we de loop van de rivier bijna 500 kilometer westwaarts tot aan de hoogvlakten van de Périgord.
We mijden de grotere A 89 naar het zuidwesten en volgen liever de kleinere wegen, waarop de vierwielaangedreven Panamera zijn kwaliteiten kan laten zien. Puur rijplezier.
Een circa 70 meter diepe kloof leidt naar de Gouffre de Padirac. Een boottochtje op de ondergrondse rivier biedt spectaculaire indrukken.
Langs de wegen liggen gigantische onderaardse grotten. De beroemdste is de Gouffre de Padirac. Een uniek natuurverschijnsel dat een tussenstop waard is. Na een afdaling in een circa 70 meter diepe kloof, eventueel kun je ook met een lift, openbaart zich een bijna anderhalf kilometer lang grottencomplex met een ondergrondse rivier waarop je zelfs met een bootje kunt varen. Onderwaterschijnwerpers zorgen voor spectaculaire lichteffecten. Kolossale rotskoepels doemen op, vervolgens wordt het weer krap, reusachtige druipstenen steken vanaf het plafond van de grot naar beneden. “Bukken alstublieft!”, waarschuwt zo nu en dan de jonge gids, terwijl ze het bootje door de smalle rivier manoeuvreert.
Weer veilig boven de grond volgen we de loop van oude handelsroutes. Al in de middeleeuwen vormden ze de verbinding tussen de belangrijkste steden en religieuze centra.
Het meer dan 1000 jaar oude pelgrimsoord Rocamadour ligt vlak tegen een bijna verticale rotswand aan, wat het architectonisch gezien extra bijzonder maakt. De drie boven elkaar gelegen niveaus kun je alleen te voet verkennen.
Het oorspronkelijke dorp vormt het laagste niveau. Nu zijn restaurants, cafés en winkels met regionale producten gezichtsbepalend in de drukke hoofdstraat. Cabécou de Rocamadour is een geitenkaas die je moet hebben geproefd. Over de zogeheten ‘Grote Trap’ bereik je de Sanctuaire (heilige stad) met haar zeven kerken. Nog steeds een trekpleister voor veel pelgrims op de Jacobsweg. Daarboven torent op de top een imposante middeleeuwse burcht. De beklimming is weliswaar zwaar, maar zeker de moeite waard: boven op de berg genieten we van een spectaculair uitzicht op de omliggende dalen.
Het dorp La Roque-Gageac is dicht tegen de steile rotswand gebouwd. In de middeleeuwen was het al een van de belangrijkste handelsplaatsen langs de Dordogne. Langs de route liggen enkele uitstekende hotels en restaurants in kastelen of voormalige landgoederen. Wij kiezen het Domaine de Rochebois dat prachtig tussen beboste heuvels en een 9-holesgolfbaan ligt.
Chef Jean-Philippe Vecco verwent de gasten in het Domaine de Rochebois met een verrassingsmenu. In het huis, dat in 1850 is gebouwd, wacht ons een verrassingsmenu van chef Jean-Philippe Vecco. Aardpeer in kokosmelk, rundvlees in een emulsie van dragon en kaviaar, een gevogeltequenelle in kreeftensoep en rodebietenijs met vijg en drop zijn slechts enkele van de vele creaties, waarmee Vecco zijn gasten weet te verwennen. De chef hecht veel waarde aan regionale producten die hij het liefst op de markt in het naburige Sarlat koopt. Op woensdag en zaterdag vind je daar delicatessen als eekhoorntjesbrood, gekonfijte eendenbout of verse eendenborst, walnoten, honing en wijn. Tegelijkertijd is Sarlat het belangrijkste handelscentrum voor het kostbaarste product uit de regio: truffel. Het seizoen voor de klassieke zwarte Périgord-truffel loopt van december tot en met februari; de zomertruffel (tuber aestivum) wordt van mei tot eind augustus aangeboden en het beste vers of rauw gegeten. In culinair opzicht kun je dus het hele jaar je hart ophalen.
In Castelnaud-la-Chapelle ontmoeten we een man die alles weet over de knolachtige paddenstoel. Als derde generatie exploiteert Laurent Chambon een truffel- en walnotenboerderij. “Voor truffels heb je niet veel nodig”, zegt de 62-jarige lachend, “alleen een passend klimaat, een goede bodem en de juiste boom.” Dat kan onder andere een eik, haagbeuk, zwarte den, hazelnoot, jeneverbes of wilg zijn. Een truffel hecht zich aan de wortels van de boom. Je kunt hem ongeveer 30 centimeter diep vinden. Daarvoor heb je een fijne neus nodig. De spreekwoordelijke truffelzwijnen worden echter niet meer gebruikt. Tegenwoordig hebben honden hun werk overgenomen. Noxo, Chambons vijfjarige Australian Shepherd, is een “ijverige vinder”, aldus zijn trotse baasje. “Hij krabt aan het aardoppervlak en laat ons op die manier zien dat er een truffel ligt, zonder dat hij hem uitgraaft en beschadigd.” Noxo’s beloning: een worst.
Naast truffels zijn walnoten het tweede belangrijke culinaire exportartikel van de regio. Het milde klimaat en de kleikalksteengrond creëren de ideale omstandigheden. Al in de middeleeuwen losten de boeren hun schulden af met walnoten. Vanaf de 17e eeuw ontstond er een levendige export naar Duitsland, Engeland en Nederland dankzij de handelsschepen die over de Dordogne naar Bordeaux voeren.
Laurent Chambon maakt de beste olie van zijn circa 750 walnotenbomen nog op traditionele wijze: met een honderden kilo wegende molensteen uit de 16e eeuw. De industriële productie, waarmee hij zich ook bezighoudt op zijn boerderij, levert aanzienlijk meer op. “Van traditie alleen kunnen we niet leven”, zegt hij.
Alhoewel traditie in de hele regio alomtegenwoordig is. Het kasteel van Marqueyssac uit de 17e eeuw steekt ongeveer 130 meter boven het dal van de Dordogne uit. Het uitzicht is fenomenaal. De hangende tuinen zijn vooral bekend om hun honderdjarige buksbomen.
Een leger aan hoveniers zorgt twee keer per jaar voor de juiste ‘façon’ van de kwetsbare bomen – met de hand. Het zijn 150.000 bomen. “Snoeimachines zouden de bladeren vermorzelen”, aldus Christophe Kurzac, assistent van de hoofdhovenier, “daarom zijn we steeds zes weken lang alleen maar aan het knippen met de snoeischaar.” Daarvoor spannen de hoveniers kris kras draden over de buksbomen om ze heel precies in uitgekiende vormen te knippen. “Dat is altijd spannend”, vertelt Kurzac, “want het park lijkt dan op een spinnenweb.”
Als je hier een wandeling gaat maken, kom je niet alleen loslopende pauwen tegen, maar ook een grotendeels bewaard gebleven skelet van een dinosauriër. Dat is hier met name neergezet voor het vermaak van de kinderen. De dinosoort Allosaurus wordt gezien als het kleine neefje van de bekendere Tyrannosaurus en leefde ongeveer 150 miljoen jaar geleden, weliswaar niet in de omgeving van Marqueyssac, maar ver weg in Arizona waar hij in 2013 werd ontdekt.
Als we even de Dordogne verlaten en het dal van de Vézère volgen, ook wel bekend als het dal van de mensheid, stuiten we op aanzienlijk jongere overblijfselen. De grot van Lascaux met zijn 20.000 jaar oude schilderingen behoort tot dezelfde tijd als waarin de grotten in Les Eyzies bewoond waren. Tegen het einde van de ijstijd in Europa was het klimaat hier in de regio relatief mild, wat veel dieren uit het hele continent aantrok. De mensen volgden hun voedsel en vestigden zich langs de Vézère. Het begin van een Europese beschaving.
In het westelijk gelegen Limeuil stroomt de Vézère in de Dordogne. Onder het genot van een espresso op het terras van het enige café in het dorp aanschouwen we een spectaculaire zonsondergang. We volgen de rivier, de levensader van de regio, en komen uiteindelijk uit in de landbouwgebieden rond Bordeaux, het beroemdste wijngebied van Frankrijk. Het landschap wordt lieflijker, de straten worden breder, hoe dichter we bij de havenstad Bordeaux en dus bij de Atlantische Oceaan komen. Uit de luidsprekers van de Panamera schalt nu de soundtrack van de legendarische eerste Top Gun-film uit 1986. “Never took this road before”, zingt Marietta Waters. “It don’t matter where it takes me, long as I can keep this feeling running through my soul.”
Dankzij de combinatie van verbrandings- en elektrische motor kan de Panamera 4S E-Hybrid tijdens de ontdekkingstocht zijn kwaliteiten laten zien.
Betrouwbare metgezel:
na ongeveer 519 kilometer langs de Dordogne eindigt de reis met de Panamera.
MEER INFORMATIE
Wil je de route langs de Dordogne zelf rijden? Ontdek ze in de Roads App.
TEKST VAN
Thomas Ammann
FOTO'S VAN
Bastian Fuhrmann
Bron: Pon Porsche Newsroom